Kolorowe ekscytacje

Czas leci szybciej niż ja piszę i w taki sposób nadeszła ta chwila. Rok Kolorowych Ekscytacji. W międzyczasie blog doczekał się trzech zmian wyglądu i dziewięciu notatek. Tak, notatek było mniej niż miesięcy w roku. Z tego powodu jest mi głupio wychodzić z blogiem do ludzi. Dłuższe i sensowne notatki sprawiają mi trudność. Albo nie mam pomysłu o czym pisać, albo w połowie notatki coś mi przerwie i zanim do niej wrócę jest już nieaktualna. Sprawę utrudnia fakt, że to czym chciałabym się dzielić to faktycznie chwilowe ekscytacje. Co gorzej, ekscytacje zakupoholiczki. A przecież nie będę wrzucała pięciozdaniowej notatki ze słabym zdjęciem jakiegoś przedmiotu, który akurat sobie kupiłam. Choć wierzcie mi, że dokładnie tak zazwyczaj chciałabym robić. Moje pomysły są trochę jak ta notka bez ładu i składu. Dlatego z okazji roczku bloga postanowiłam nadać mu ład i skład. Czyli wprowadzić harmonogram notatek stałych. Zgodnie z podstawowym założeniem bloga, tematyka różnorodna. Oto plan...

Czy naprawdę żeby kogoś poznać należy najpierw nauczyć się być sobie samym? A może troszkę się nam zaciera różnicę między byciem samemu sobie a z samym sobą. Z byciu ze sobą samą nie mam żadnego problemu. Nawet się lubię, nauczyłam się sobie wybaczać. Jestem trochę zbyt mało energiczna i za dużo wydaję, ale jak idę sama na spacer to wierzcie mi, że świetnie się bawię. Lubię rozmyślać i lubię też te swoje myśli, długie kąpiele i to, że nikt mi nic nie narzuca. Nie zagląda mi do portfela, garnka ani nigdzie mi nie zagląda. Lubię swobodę, tą naprawdę niczym nie ograniczoną swobodę, którą daje bycie samemu. Ale nie wszystko daję taką samą satysfakcję w pojedynkę. Pójście do kina czy do restauracji to naprawdę nie to samo. Tak, tak, oczywiście można pójść z kimś. Koleżanką czy kolegą, ale wychodzenie do kina za każdym razem z inną osobą, jest innego rodzaju doznaniem niż dzielenie tych odczuć z tą samą osobą. Wspólne omawianie właśnie pooglądanego filmu ograniczać się będzie tylko do teg...